Η Μεγάλη προίκα των Λουτρών Αιδηψού είναι οι ιαματικές τους πηγές. Σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 80 ιαματικές πηγές που η θερμοκρασία τους κυμαίνεται από 28 βαθμούς κελσίου μέχρι 86 βαθμούς κελσίου. Τα νερά των συγκεκριμένων πηγών διαφέρουν από τα συνηθισμένα, είτε λόγω της υψηλής τους θερμοκρασίας, είτε λόγω της παρουσίας σπάνιων δραστικών ουσιών.

Εκτός από τα ιδιωτικά υδροθεραπευτήρια που λειτουργούν εντός ή εκτός ξενοδοχείων με τη μορφή κανονικών λουτήρων ή πισίνας, απόκτημα για την Λουτρόπολη αποτελεί το υδροθεραπευτήριο του Ε.Ο.Τ, το οποίο παρέχει όλες τις δυνατότητες για λουτροθεραπεία με τις σύγχρονες τεχνικές. Πρέπει να τονίσουμε ότι το μεγάλο αυτό συγκρότημα είναι ένα από τα μεγαλύτερα και αρτιότερα του είδους του στην χώρα μας. Επιπλέον, η ίδια η παραλία είναι γεμάτη από φυσικές πηγές, τις γνωστές ως «γούρνες» που οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν δωρεάν το ζεστό ιαματικό νερό της Λουτρόπολης.

Τα Ιαματικά νερά της Αιδηψού θεωρούνταν θαυματουργά και θεραπευτικά από την αρχαιότητα και για τις γυναικολογικές παθήσεις και την γυναικεία γονιμότητα. Μάλιστα λέγεται ότι το όνομα τους αναφέρεται στην γυναικεία ανατομία, χωρίς αυτό να έχει τεκμηριωθεί ετυμολογικά, αποδίδοντας έτσι ένα φόρο τιμής προς το γυναικείο φύλο. Η Θεά Αθηνά ήταν η πρώτη γυναίκα που βάπτισε το σώμα της στα θαυματουργά αυτά νερά την στιγμή που ο Θεός Ήφαιστος προκάλεσε την έκρηξη τους με το σφυρί του.

Η Αιδηψός σήμερα, έχει σχεδόν ενοποιηθεί με τα Λουτρά, λόγω της οικιστικής δραστηριότητας. Η γραφικότητα του οικισμού την κάνει να ξεχωρίζει και να αποτελεί σημείο έλξης για τους επισκέπτες της γύρω περιοχής.

Στο κέντρο του οικισμού βρίσκεται ο ιερός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγία της Αιδηψού), που είναι κτισμένος από το 1860. Ο ναός έχει ένα επιβλητικό καμπαναριό και είναι ρυθμός βασιλικός μετά κιόνων. Η εικόνα της Παναγίας που αναπαριστά την Κοίμηση της Θεοτόκου χρονολογείται το 1815.

Σε μικρή απόσταση από την πλατεία σε ύψωμα, βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Νικολάου με ιστορία ύπαρξης πριν από το 1800. Ο Άγιος Νικόλαος ήταν ο μητροπολιτικός ναός του οικισμού μέχρι το 1872, οπότε και εγκαινιάστηκε ο Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου μετά από 12 χρόνια από την έναρξη των εργασιών ανέγερσης του.